Нэг залуу үзэсгэлэнтэй сайхан бүсгүйд дурлажээ. Бүсгүйд хайр сэтгэлээ илэрхийлж өдөр бүр

сайхан бэлэг авч өгдөг байсан ч бүсгүй туүний хайрын сэтгэлд хариу өгөхгүй л байлаа. Үргэлж түүнээс янз бүрийн юм шаардаж, ийм ч юм авчирвал үнэмшинэ, тийм ч юм авчирвал үнэмшинэ гэж залууг шалгаж байв.

Нэг өдөр бүсгүй залууд "Чи надад хэр их хайртай вэ?" гэж асуухад залуу "Энэ дэлхий дээрх хун бүрээс илүү хайртай" гэж хэлсэнд бүсгүй бас л үнэмшсэнгүй. Тэгвэл чи ээждээ хэр их хайртай вэ? гэж асуусанд залуу ээждээ ч гэсэн хайртайгаа хэлэв.

Бүсгүй дургүйцэж, чи надад хүн бүрээс илүү хайртай гэж хэлсэн биз дээ. Чи надаас илүү хэнд ч хайртай байх ёсгүй гэв. Залуу шаналж, яах ч учраа олсонгүй дэмий л эхийгээ хайрлах хайраа хэрхэн багасгахаа бодож байлаа. Ингээд бүсгүй дээр эргэж очиж чухам яавал өөрийг нь хайрлах хайраа эхийгээ хайрлах хайраас илүү гэдгийг ойлгуулахаа асуухад бүсгүй:

- Чи эхийнхээ зүрхийг надад авчирч өг. Ингэвэл би чамтай шууд гэрлэнэ гэжээ. Залуу хүү гэртээ харин дурласан бүсгүйнхээ төлөө эхийгээ хөнөөгөөд бүлээн зүрхийг нь аван бүсгүй рүүгээ гүйж байгаад бүдэрч унан эхийнхээ зүрхийг гараасаа алдав. Өвдөг нь шалбарсан хүү ёолон босч ирэхэд газар өнхөрсөн ээжийнх нь зүрх "Эвий үр минь өвдчихлөө" гэж халаглажээ.

Эх хүн гэдэг юу ч болж байсан үргэлж үрийнхээ сайн сайхны төлөө байдаг гэдгийг хүн бүр мэдэрч түүний энэ их агуу хайрынх нь ачийг бага ч гэсэн хариулахын төлөө хичээх хэрэгтэй.